.

 Strażnicy Uśmiechu

„Strażnicy Uśmiechu” to adresowany do szkół podstawowych i gimnazjów program profilaktyczno – wychowawczy jako cykl zajęć psychoedukacyjnych, realizowanych na podstawie 32 scenariuszy.
Został opracowany przez Nadę Ignjatović-Savić - profesorkę psychologii Uniwersytetu Belgradzkiego w Serbii, po trudnych doświadczeniach wojny w krajach byłej Jugosławii. Następnie zaadaptowano go do realizacji w polskich szkołach przez Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno – Pedagogicznej (ogólnopolską placówkę doskonalenia nauczycieli powołaną i prowadzoną przez Ministra Edukacji Narodowej w latach 1977 - 2009).
W roku 2006 przeprowadzono pilotaż programu w kilkunastu szkołach podstawowych w całej Polsce. Wersja pilotażowa programu „Strażnicy Uśmiechu” została oceniona pozytywnie przez uczniów, nauczycieli i rodziców, ze szkół biorących udział w pilotażu.
Od 2010 roku program „Strażnicy Uśmiechu” wraz z materiałami do jego realizacji – jest oferowany przez CENTRUM POZYTYWNEJ EDUKACJI i współpracujących z CPE Trenerów i Instruktorów.
W opinii nauczycieli, którzy uczestniczyli w szkoleniach i prowadzili warsztaty z dziećmi w ostatnich latach, wdrożenie programu w szkole przyczynia się m.in. do:
 poprawy klimatu społecznego szkoły,
 zmniejszenia poziomu agresji i przemocy wśród uczniów,
 zwiększonej satysfakcji z pracy wśród nauczycieli.
Program „Strażnicy Uśmiechu” może stanowić podstawę pracy wychowawczej oraz działań profilaktycznych w przedszkolach, szkołach podstawowych i gimnazjach.

Najważniejszym zadaniem w wychowaniu dzieci jest pomoc w formowaniu pozytywnego wyobrażenia o sobie, by wytworzyły wiarę w siebie oraz poczucie, że gdy dają coś z siebie innym i przyjmują coś od innych, to jednocześnie wzbogacają siebie nawzajem
Prof. Nada Ignjatović – Savić

Celem programu „Strażnicy Uśmiechu” jest rozwój samoświadomości dzieci, kształtowanie ich umiejętności życiowych oraz społeczno – emocjonalnych, w tym radzenia sobie z trudnymi i nieprzyjemnymi uczuciami, a także umacnianie zaufania do siebie i do innych.
Podstawy teoretyczne programu są połączeniem interaktywnego i konstruktywistycznego podejścia do rozwoju człowieka Lwa Wygotskiego z modelem Porozumienia bez Przemocy Marshalla B. Rosenberga.
Poprzez zajęcia prowadzone w atmosferze zabawy, stwarza się dzieciom możliwość:
 uświadamiania sobie swojej wyjątkowości, wzajemnych różnic i podobieństw,
 wzbogacania swoich doświadczeń i umiejętności radzenia sobie z problemami,
 rozwijania optymalnych strategii przezwyciężania nieprzyjemnych stanów psychicznych,
 rozwijania sztuki wyrażania siebie i komunikacji z innymi,
 umacniania zaufania do siebie i innych.

Tezy istotne dla programu:
Dziecięce przeżywanie świata i siebie w tym świecie dokonuje się za pośrednictwem dorosłych, którzy pomagają dziecku zmierzyć się z wyzwaniami, prowadząc go na wyższy poziom rozwoju, a jednocześnie chronią go przed doświadczeniami, do których jeszcze nie dorosło;
Dzieci są aktywnymi uczestnikami interakcji;
Gotowe rozwiązania nie istnieją, nie ma gotowych odpowiedzi. Dorosły pytając, nie ma z góry ustalonej odpowiedzi jaką powinien otrzymać od dziecka. Należy położyć akcent na proces odkrywania i poznawania, a nie na wynik. Rozwój poznawczy następuje poprzez zabawę;
Dorosły pielęgnuje pozytywne nastawienie, komentuje je i stara się podkreślać wszystko to, co jest pozytywne i dobre w każdym z osobna;
Stwarza atmosferę zaufania i akceptacji, bez ocen i krytyki;
Wspiera dziecko i dodaje odwagi, by swoją energię wykorzystywało konstruktywnie, by nie raniło siebie, ani innych.
Od drugiego semestru program ten jest realizowany w grupie przedszkolnej 4-5 latków Smerfy przez wychowawcę panią Joannę Wilczyńską.

• « poprz.
• nast. »